Ir o contido principal

Proxecto H2020 GeminiDECODER: Illamento e caracterización de pares móbiles sRNA/diana en plantas usando unha proteína viral como sonda

  • Tipo Proxecto
  • Estado Cheo
  • Execución 2020 -2023
  • Orzamento asignado 237.065,28 €
  • Ámbito Europeo
  • Comunidade Autónoma Andalucía
  • Fonte principal de financiamento Horizonte 2020
  • Páxina web do proxecto https://doi.org/10.3030/896910
Descrición

Os ARN reguladores pequenos (ARN pequenos) son omnipresentes nas plantas. Desempeñan un papel fundamental na "propagación" por toda a planta da interferencia de ARN (ARNi), un sistema regulador xenético que actúa para silenciar a actividade de xenes específicos. Dada a diversidade dos ARN e os seus obxectivos, xunto coa súa mobilidade, resultou difícil identificar e caracterizar completamente os pares de ARN móbiles e os seus obxectivos. O proxecto GeminiDECODER, financiado pola UE, está a usar unha nova sonda para facelo cunha resolución sen precedentes: unha proteína dun virus vexetal que recentemente se demostrou que afecta á propagación da ARNi de célula a célula. Promete axudar aos científicos a illar os ARN móbiles e os seus obxectivos en diferentes condicións en diferentes plantas, cunha posible aplicación na regulación da produtividade dos cultivos. Este proxecto permitiu o illamento e a caracterización dos ARN móbiles e os seus posibles obxectivos, a escala masiva e cunha resolución sen precedentes, usando unha abordaxe completamente nova que superou as limitacións tradicionais como a falta de especificidade, a letalidade ao usar plantas mutantes e a contaminación da mostra.

Este traballo presenta unha análise comparativa da eficiencia dalgúns destes VSR cando se usan como sondas virais, e as evidencias apuntan a TYLCV C4 como a sonda viral máis eficiente. Usando C4, demostráronse as proteínas implicadas na regulación do movemento de ARN de célula a célula e caracterizouse a súa implicación en procesos biolóxicos clave, como a creación de patróns do xilema da raíz. Xeráronse listas de pares candidatos de ARN móbil/diana, o que abre vías para a selección de posibles pares para unha maior caracterización biolóxica. Ademais, os experimentos cos mutantes C4 xerados neste proxecto demostraron que os síntomas inducidos durante a infección poderían representar unha estratexia despregada polos virus para atraer o insecto vector, aumentando así a dispersión viral entre as plantas: este factor debería terse en conta para a xestión de pragas. - Impacto e implicacións sociais máis amplos. Dado que a ARNi subxace á maioría dos mecanismos reguladores das plantas, como os implicados no crecemento das plantas e nas respostas de defensa, a investigación sobre este tema pode abrir novas vías para deseñar cultivos máis produtivos e resistentes, simplemente aproveitando os mecanismos reguladores endóxenos da planta, sen introducir elementos estraños nin usar a transxénese. Este tema é primordial para unha poboación mundial en constante crecemento, onde a produción de cultivos debe optimizarse e levarse a cabo dun xeito respectuoso co medio ambiente e sostible.

Descrición das actividades

Os RSV son proteínas virais que evolucionaron de forma natural para superar a ARNi en varios niveis, incluído o movemento do sRNA. Nos últimos anos, demostrouse que un novo RSV, a proteína C4 do virus do enrolamento da folla amarela do tomate (TYLCV), interfería especificamente co movemento de célula a célula da ARNi. As plantas transxénicas que acumulan artificialmente a proteína C4, é dicir, as plantas que expresan C4, xeráronse mediante transxénese. Dado que C4 interfire co movemento dos sRNA, a súa presenza nas plantas que expresan C4 interferirá co movemento dos ARN móbiles endóxenos.

Isto significa que os ARN móbiles xa non alcanzarán as súas localizacións habituais dentro destas plantas (non poden moverse correctamente) e os ARN que marcan para a degradación xa non se degradarán. Isto tamén significa que se se descobre que a acumulación de ARN específicos nas plantas que expresan C4 está aumentada en comparación coas plantas de tipo salvaxe, estas especies de ARN poden considerarse putativos ARN móbiles. Seguindo esta abordaxe experimental, analizáronse os niveis de acumulación de diferentes especies de ARN mediante secuenciación masiva de ARN tanto en plantas que expresan C4 como en plantas de tipo salvaxe: estas análises de secuenciación de ARN proporcionan información tanto sobre a acumulación como sobre a identidade (secuencia) do ARN específico. Cabe destacar que a ARNi constitúe o principal mecanismo de defensa que as plantas despregan contra patóxenos como os virus, onde os ARN complementarios se dirixen aos ARN derivados de virus para a degradación/represión.

Para illar estas especies de ARNp móbiles, realizáronse análises combinando diferentes enfoques, como combinacións de enxerto e complementación con tomates transxénicos, que implican o uso de virus TYLCV mutantes. - Visión xeral dos resultados, explotación e difusión: Mediante o uso de C4 como sonda, expuxéronse por primeira vez as proteínas responsables de controlar o movemento de célula a célula dos ARNp, BARELY ANY MERSITEM 1/2 (BAM1/2). As BAM1/2 son proteínas situadas na membrana plasmática, que se poden atopar asociadas a estruturas coñecidas como plasmodesmos (canles delimitadas pola membrana plasmática que comunican unha célula con outra, creando un continuo plasmático). Desde esta localización, BAM1/2 controla o tráfico de ARN móbiles de célula a célula, e C4 interfere co seu movemento ao interactuar directamente con BAM1/2. A manipulación destas BAM1/2 xorde entón como unha poderosa técnica para manipular o movemento destas especies móbiles.

A C4 tamén mellorou moito como sonda viral. Un inconveniente da C4 orixinal é que, cando se expresa transxénicamente en plantas, induce fortes fenotipos de desenvolvemento, o que interfire co illamento de posibles ARN móbiles. Xeráronse diferentes mutantes de C4 que aínda son capaces de interferir co movemento do ARN pero incapaces de inducir fenotipos de desenvolvemento. Coa xeración destas formas mutantes de C4, non só se puxeron a disposición novas ferramentas biotecnolóxicas, senón que tamén se descubriron aspectos clave da interacción molecular entre o TYLCV e o tomate, a saber:

  1. A indución de síntomas baséase en C4.
  2. Demostrouse que os síntomas virais serven como atraentes para o insecto vector do TYLCV, a mosca branca Bemisia tabaci, o que probablemente contribúe á dispersión do virus.

Ambos aspectos contribuirán ao deseño eficiente de estratexias de control de pragas. Aínda que a investigación aínda está en curso, estes achados foron publicados en revistas internacionais como PNAS (Fan, Aguilar et al., 2021), New Phytologist (Aguilar e Lozano-Duran, 2022) e Stress Biology (Aguilar e Lozano-Duran, 2022), que se poden atopar no repositorio público da UE Zenodo.

Descrición contextual

A regulación da expresión xénica é fundamental nos organismos vivos, xa que permite respostas tanto a estímulos internos como externos, modulando o crecemento, o desenvolvemento e a defensa contra os patóxenos atacantes. Ao controlar a expresión xénica, o organismo vivo altera a acumulación de proteínas específicas na célula, promovendo algunhas funcións e inhibindo outras, mantendo así o equilibrio (homeostase) libre de posibles perturbacións.

Dado que a expresión de proteínas a partir dun xene depende dunha molécula de ARN que actúe como intermediaria, a selección deste ARN intermedio para a degradación é unha forma importante de lograr a expresión xénica dun xeito moi sofisticado e específico: este mecanismo coñécese como silenciamento de ARN (ARNi). Na ARNi, un pequeno ARN (ARNs) actúa como elemento central deste mecanismo, dirixíndose a outra molécula de ARN complementaria (o ARN "intermediario") para a degradación. Nas plantas, estes ARN caracterizáronse como moléculas móbiles capaces de espallar o ARNi de célula a célula, máis alá dos sitios de iniciación, actuando así como un proceso non autónomo da célula.

A pesar da súa importancia central para a bioloxía vexetal, o número de pares de ARN móbil/ARN diana totalmente caracterizados é escaso, debido á súa natureza esquiva e á baixa sensibilidade das abordaxes tradicionais seguidas ata o de agora. O obxectivo xeral deste proxecto de investigación foi o illamento e a caracterización biolóxica dos ARN móbiles e os seus potenciais ARN diana, seguindo unha abordaxe completamente nova baseada no uso de supresores virais do silenciamento de ARN (VSR) como sondas.

Conclusións da acción: Unha proteína viral, a proteína C4 do virus do enrolamento da folla amarela do tomate (TYLCV), caracterizouse como a sonda máis axeitada para illar ARN móbiles a granel e con mellor resolución. Isto proporciona novas especies de ARN móbiles para a caracterización biolóxica e expuxéronse os elementos xenéticos responsables da regulación do seu movemento. Estes achados abren a posibilidade de aumentar a resiliencia e a produción dos cultivos unicamente mediante a explotación dos mecanismos reguladores endóxenos da planta.

Obxectivos

Nas plantas, a interferencia de ARN (ARNi) está implicada en procesos que van dende o desenvolvemento ata as respostas ao estrés. O elemento central deste mecanismo regulador, o ARN pequeno (ARNs), caracterizouse como unha molécula móbil capaz de propagar o ARNi máis alá dos sitios de iniciación, actuando como un proceso non autónomo da célula. Exemplos de ARN móbiles son: os ARN interferentes móbiles (siARN), derivados de virus que se propagan por toda a planta e son responsables da activación do silenciamento viral en tecidos non infectados; outros ARN, xunto cos microARN (miARN), foron descritos para translocarse a través de diferentes capas celulares, actuando como morfóxenos; finalmente, demostrouse que algúns miARN se translocan a través da vasculatura en condicións de estrés, activando respostas protectoras.

Polo tanto, os ARN móbiles son de vital importancia para a bioloxía vexetal e seguíronse varios enfoques para analizalos; non obstante, o número de pares de ARN móbiles/diana totalmente caracterizados é escaso. Recentemente, demostrouse que a proteína C4 do virus do enrolamento da folla amarela do tomate (TYLCV) interfire especificamente co movemento intercelular da ARNi, sen afectar a acumulación ou a actividade dos ARN pequenos. Neste proxecto, a C4 usarase como unha ferramenta nova e potente para illar ARN pequenos móbiles e as súas dianas, en diferentes condicións (infección basal fronte a vírica) e en diferentes plantas (Arabidopsis e tomate), a grande escala e cunha resolución sen precedentes. Ao usar plantas que expresan C4, esperamos detectar facilmente ARN pequenos móbiles fóra do sitio, así como niveis aumentados das súas dianas non procesadas.

Grazas a esta sonda viral, obterase unha imaxe completa das diferentes poboacións móbiles de ARN pequeno e os seus obxectivos, e avaliarase a relevancia biolóxica dos candidatos máis destacados. Como resultado, obterase novo coñecemento relevante sobre a regulación de procesos biolóxicos clave nas plantas, o que podería abrir novas vías para o deseño de cultivos máis produtivos.

Resultados

Os ARN pequenos (ábrese nunha nova xanela) (ARN pequenos) son moléculas que se atopan dentro das plantas e que están implicadas en practicamente todos os procesos regulatorios. Controlan as respostas a estímulos internos e externos, por exemplo, e modulan o crecemento. Tamén desempeñan un papel fundamental na propagación por toda a planta da interferencia de ARN (ábrese nunha nova xanela) (ARNi), un sistema regulador xenético que actúa para silenciar a actividade de xenes específicos. «Os ARN pequenos son moléculas móbiles», explica o coordinador do proxecto GeminiDECODER, Eduardo Bejarano, do Instituto de Horticultura Mediterránea e Subtropical «La Mayora» (ábrese nunha nova xanela) de España. «A súa mobilidade e diversidade dificultaron a súa identificación e caracterización completas, así como as das súas posibles dianas de ARN».

Estes desafíos limitaron a nosa comprensión de varios procesos importantes das plantas; por exemplo, como se transforman as respostas locais das plantas en sistémicas. Este proceso é clave para activar as defensas das plantas contra a privación de nutrientes ou auga, ou as enfermidades. No proxecto GeminiDECODER, que contou co apoio do programa Marie Skłodowska-Curie Actions e coa coordinación da Universidade de Málaga, empregáronse sondas de proteínas derivadas de virus vexetais.

En España, o proxecto buscou desenvolver novas formas de illar e caracterizar estes ARN móbiles e os seus potenciais ARN diana. «Para iso, seguimos unha estratexia completamente nova: usar proteínas derivadas de virus vexetais como sondas para detectar ARN cunha resolución sen precedentes», explica Bejarano. Esta técnica, segundo cre Bejarano, podería axudar aos científicos a illar mellor os ARN móbiles e os seus obxectivos en diferentes plantas, e podería ter aplicacións potenciais na regulación da produtividade dos cultivos. O papel das proteínas nos procesos de desenvolvemento Para acadar estes obxectivos, o proxecto transferiu xeneticamente plantas para que acumulasen unha proteína viral chamada C4. A proteína do virus do enrolamento da folla amarela do tomate (TYLCV, Geminivirus) foi seleccionada debido á súa capacidade para interferir co movemento dos ARN. «A presenza de C4 nas plantas interfere co movemento dos ARN móbiles», engade Bejarano. «Isto significa que os ARN móbiles xa non poden alcanzar as súas localizacións habituais e os ARN marcados para a degradación xa non serán silenciados».

Ao analizar os niveis anormais de acumulación de ARN, Bejarano puido identificar posibles dianas de ARN para os ARN móbiles. Tamén puido recompilar información sobre a identidade do ARN móbil específico en cuestión. Unha vez identificados estes xenes diana, Bejarano puido analizar a súa función biolóxica. «Como proba de concepto, aplicamos C4 para analizar o patrón do tecido radicular determinado polos ARN móbiles», di Bejarano. «Isto permitiunos expoñer o papel que desempeñan certas proteínas vexetais na promoción do movemento do sRNA e no control dos procesos de desenvolvemento nas plantas». Optimización da produción sostible de cultivos GeminiDECODER fixo varios descubrimentos importantes ao usar C4 como unha posible sonda de ARN móbil. Illáronse novos pares putativos de ARN móbil/diana que están á espera de confirmación e caracterización biolóxica. «A ARNi é fundamental para a maioría dos mecanismos reguladores nas plantas», sinala Bejarano. «Polo tanto, este proxecto podería axudar a abrir novas vías de investigación». A nivel práctico, identificar plantas na natureza que expresen niveis máis altos ou máis baixos dun ARN específico podería axudar a explicar por que poderían exhibir unha maior resistencia aos patóxenos, á seca ou á inanición de nutrientes. «Este problema é primordial para unha poboación mundial en constante crecemento, cando a produción de cultivos debe optimizarse e levarse a cabo dun xeito ecolóxico e sostible», afirma Bejarano.

Coordinadores
  • UNIVERSIDAD DE MALAGA
Colaboradores
  • SHANGHAI INSTITUTES FOR BIOLOGICAL SCIENCES, CHINESE ACADEMY OF SCIENCES