Grupo Operativo CONIFERAS: Estudo de coníferas complementarias ás plantacións forestais afectadas por enfermidades na cornixa cantábrica

A modelización forestal que combine a predición conxunta de volumes e calidades da madeira, tanto desde o punto de vista do tamaño e abundancia de defectos na madeira, como desde o punto de vista mecánico (características de resistencia e rixidez), non se detectou en España, aínda que si o foi noutros países como Francia, Alemaña, Australia e Nova Zelandia, pioneiros no desenvolvemento desta metodoloxía.

En España, Cesefor desenvolveu os primeiros diagramas de xestión que incorporan a calidade da madeira para as masas de abeto Douglas na Rioxa. Estes resultados publicáronse en 2018 e marcaron un cambio nos métodos de traballo e investigación no sector forestal. As técnicas de modelización para a idoneidade ecolóxica ou adaptación dun lugar a un taxon empregan funcións que definen, no espazo ecolóxico, as diferentes relacións entre a presenza do taxon e o rango de valores das variables ambientais consideradas para explicar a súa distribución. A información necesaria para xerar estas funcións inclúe tanto datos de referencia sobre a presenza ou ausencia do taxon en análise, como os atributos ambientais do territorio estudado. Este tipo de modelos utilizáronse en múltiples campos, incluídos os plans de conservación.

O LiDAR, ou láser aéreo, xa se empregou con éxito para cuantificar as existencias de madeira nunha masa específica ou mesmo nunha rexión forestal (Blanco et al., 2017; Tomé et al., 2017). A capacidade de traballar en cuadrículas permite estimar a cantidade de madeira dispoñible alí, a altura das pólas verdes, o desenvolvemento do sotobosque, o risco de tala, etc.

O uso da tecnoloxía sónica permitiu a caracterización das propiedades tecnolóxicas das masas e o desenvolvemento de modelos preditivos para o módulo de elasticidade en diferentes especies, tanto de coníferas como de madeira dura. O uso da resistografía supón un aforro significativo de tempo e custos.