H2020 SMARTCHAIN Proiektua: Berrikuntzarantz: irtenbide adimentsuak eta bultzatuak elikagaien hornikuntza kate laburretan
- Mota Proiektua
- Egoera Bete
- Exekuzioa 2018 -2021
- Esleitutako Aurrekontua 5.998.373,75 €
- Eremua Europeo
- Finantza-iturri nagusia H2020
- Proiektuaren webgunea SMARTCHAIN
Elikagaien hornikuntza-kate laburrek eginkizun erabakigarria dute EBko nekazaritzako elikagaien sisteman. Ezinbestekoa da sektore honen iraunkortasuna eta lehiakortasuna hobetzea. EBk finantzatutako SMARTCHAIN proiektuak elikagaien hornikuntza-kate labur eta kolaboratiboetarako trantsizioa sustatzea eta bizkortzea du helburu. Hori ekintza zehatzen, gomendioen, negozio-eredu sendoen garapenaren eta irtenbide berritzaileen aurkezpenaren bidez lortuko da.
Proiektuak 18 kasu-azterketa aztertuko ditu, hainbat faktore teknologiko, arauemaile, sozial, ekonomiko eta ingurumenekoak aztertuz. Horrez gain, elikadura-kate laburretan parte hartzen duten eragile guztien arteko interkonexioa eta elkarrekintzak ebaluatuko ditu. Horrela, proiektuak Europako hainbat eskualdetan elikagaien ekoizpen iraunkorrean eta landa garapenean eragina duten parametro kritikoak identifikatuko ditu.
SMARTCHAIN 3 urteko proiektu asmo handikoa da, Europako 11 herrialdetako 43 bazkiderekin, elikadura-kate laburreko sektoreko eragile nagusiak barne, proiektuko eragile gisa. Helburu nagusia da elikagaien hornikuntza-kate kolaboratibo eta laburretarako aldaketa sustatzea eta bizkortzea eta, ekintza eta gomendio zehatzen bidez, nekazaritzako elikagaien sistema europarraren lehiakortasuna eta iraunkortasuna hobetzen duten negozio-eredu berriak eta sendoak eta irtenbide berritzaileak eta praktikoak sartzea. Behetik gorako, eskariak bultzatutako ikerketa erabiliz, SMARTCHAIN partzuergoak:
- Ikuspegi anitzeko analisia egingo du elikagaien hornikuntza-kate laburren 18 kasu-azterketa teknologiko, arauzko, sozial, ekonomiko eta ingurumeneko faktoreei dagokienez.
- Elikagaien hornikuntza-kate laburretan parte hartzen duten eragile guztien arteko loturak eta elkarrekintzak ebaluatuko ditu.
- Europako eskualde ezberdinetan elikagaien ekoizpen iraunkorrean eta landa garapenean eragina duten funtsezko parametroak identifikatuko ditu. Proiektuak elikadura-kate laburreko bederatzi komunitate nazional (Berrikuntza eta Lankidetza Zentroak) herrialde kide ezberdinetan (Frantzia, Alemania, Grezia, Hungaria, Italia, Herbehereak, Serbia, Espainia eta Suitza) eta berrikuntza gune birtual bat ezartzea du helburu, interesdunen parte-hartzea errazteko, nekazariak eta kontsumitzaileak konfiantza areagotzen duen eta eskariak bultzatutako berrikuntzak sortzea ahalbidetzen duen ingurune batean elkartuz.
Ezagutza zientifiko eta praktikoaren konbinazioak eta berrikuntza tailerrak erabiltzeak irtenbide berritzaile praktikoak garatzea ahalbidetuko du, baita kolaboraziorako elikagaien hornidura kate laburren forma ezberdinetarako esparru bat sustatzea hiri eta landa eremuetan.
SMARTCHAINek ezagutza transferitzeko ekintza zehatzak sortuko ditu eragile anitzeko tailerren eta elikagaien hornikuntza kate laburreko nekazari eta ekintzaileentzako prestakuntza jardueren bidez.
Etorkizun agroekologiko asko posible dira Europan. Ikerketa berriek erakusten dutenez, nekazaritza jasangarriak ingurumenari mesede egiten dion ez ezik, nekazariei eta landa-komunitateei ahalmena ematen dien. Historiaren gehienean, nekazaritza tokiko kontua izan zen, nekazariek beren familiak elikatzeko edo tokiko komunitatea mantentzeko nahikoa janari ekoizten zuten. Baina industrializazioa, urbanizazioa eta biztanleriaren hazkundearekin, nekazaritza gero eta intentsiboagoa izan zen. Horrek kostuak murriztea eta produkzioa handitzea ekarri zuen arren, lorpen hauek ingurumenaren kontura etorri ziren askotan.
Orain, mundua klima-aldaketaren ondorioei aurre egiten ari den heinean, premiazkoa da gure nekazaritza-sistema jasangarritasun eta produktibitate nahasketa egokiarekin berrezartzea. "Zentzu horretan, ikuspegi agroekologikoen ezarpena areagotzea funtsezkoa da etorkizunean elikagaien ekoizpen iraunkorra bermatzeko", dio Gerald Schwarz Nekazaritza Ekonomiarako Thünen Institutuko ikertzaileak. EBk finantzatutako UNISECO (Understanding and improving the sustainability of agro-ecological farming systems in the EU) proiektuak oreka hori lortzen laguntzen du. "Gure helburua Europako nekazaritza sistemen iraunkortasuna indartzea zen, nekazaritza agroekologikorako trantsiziorako estrategia hobetuak eta pizgarriak elkarrekin garatuz", azaldu du Schwarzek, proiektua koordinatzen duena.
Agroekologiak kontzeptu ekologikoak aplikatzen ditu nekazaritzan. Bereziki, klima-aldaketa arintzeko lan egiten duen nekazaritza mota bat sustatzen du, nekazaritzak faunan eta naturan duen eragina minimizatzeko, eta nekazariei eta komunitateei iraunkortasunari etekina ateratzeko ahalmena ematen die. Tokiko beharretara egokitutako irtenbideak Schwarzen ustez, proiektuaren helburu nagusia agroekologiarako trantsiziorako ekintza eta politika multzo bat identifikatzea zen. "Nekazaritzak Europa klima-aldaketaren eta biodibertsitatearen galeraren erronkei aurre egiten nola lagundu dezakeen froga zehatzak eman nahi genituen, elikagaien ekoizpen iraunkorra erraztuz eta landa-ekonomia biziak sustatuz", adierazi du. Horretarako, ikertzaileek kasu-azterketak egin zituzten Europako 15 herrialde ezberdinetan, bakoitza testuinguru sozioekonomiko, ingurumen eta kultural ezberdin batekin. Praktika agroekologikoen eskala handian ezartzeak tokiko nekazaritza ekonomietan zein Europako elikadura sisteman izango lukeen eragina ere aztertu dute.
UNISECO proiektuak ondorioztatu zuen ez dagoela soluzio bakarra nekazaritza jasangarrirako trantsiziorako. Horren ordez, agroekologiak ondoen funtzionatzen du tokiko beharretara egokitzen denean. "Gure ikerketek erakutsi dute etorkizun agroekologiko asko posible direla Europan eta, elikadura sistemaren aldaketa zabalagoetan integratuta, ez dutela gure elikadura segurtasuna arriskuan jartzen", gaineratu du Schwarzek. Proiektuak agroekologiak ingurumenari nola mesede egin diezaiokeen frogatu zuen, adibidez, espezieen eta habitaten aniztasuna areagotuz. "Agroekologiak ere lagun dezake klima-aldaketa arintzen eta bere inpaktuetara egokitzeko dugun gaitasuna hobetzen, adibidez, humusaren sorrera eta karbono bahiketa egurrezko biomasan sustatuz", dio Schwarzek. Landa-komunitateen ahalduntzea.
Agroekologiaren ingurumen-onurak erakusteaz gain, nekazaritza jasangarriaren aukera ekonomikoei buruzko ezagutza partekatzeko ere lan egin zuen proiektuak zientziaren, gizartearen eta politiken arteko elkarrizketaren bidez. «Agroekologiak arrakasta izan dezan tokiko eragileen gaitasuna areagotu behar dugu», dio Schwarzek. «Hau nekazariarekin hasten den arren, landa-komunitateetako eta balio-kateetako lur-jabeak eta beste eragile batzuk ere sartu behar ditu».
Hemen, proiektuak nekazarien lankidetza nabarmendu zuen biltegiratze partekatua, prozesatzea eta merkaturatzea bezalako alorretan, eta nekazariak tokiko jatetxe, ikastetxe eta merkatariekin lotzen dituzten komunitate-mailako balio-kateak erakutsi zituen. "Larruazal gehiago jokoan, nekazariek lotura zuzena dute nekazaritza sistemen arrakastarekin", gaineratu du Schwarzek. «Era berean, onura gehiago ateratzen dute, sistema agroekologikoak laguntza publiko mugatuarekin hazi daitezkeela bermatuz». Proiektua bera amaitu den arren, nekazariek eta gainerako eragileek UNISECOk Agroekologia Ezagutza Zentroaren bitartez ekoitzi zuen ezagutza aberastasunaz baliatzen jarrai dezakete.
- UNIVERSITAET HOHENHEIM