Mediateca

Candidatus liberibacter solanacearum (CLso) é a bacteria que causa a enfermidade da pataca coñecida como "Zebra chip". O seu nome deriva do patrón de raias claras e escuras no tubérculo, que se asemellan ás raias de cebra, que son máis evidentes despois da fritura. Describíronse cinco haplotipos (A, B, C, D, E) de CLso.

O 12 de febreiro de 2019 celebrouse no Salón de Actos do Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación unha “Xornada sobre Xylella fastidiosa”. Este evento enmárcase dentro das medidas adoptadas pola Consellería para difundir e concienciar sobre a loita e control da Xylella fastidiosa.

A praga do "mosquito verde" considérase unha praga secundaria das vides. Inclúe un grupo de insectos chupadores da familia das saltafollas que afectan a outras plantas cultivadas e silvestres.

O oídio é unha enfermidade causada por un fungo ectoparasitario (Erysiphe necator) que inverna nos xemas en forma de micelio, así como nos brotes, follas e cortizas das vides, nestes casos, en forma de peritecas ou cleistotecas. O fungo comeza a desenvolverse a temperaturas superiores a 5 °C e detense cando as temperaturas superan os 35 °C.

O virus da froita rugosa marrón do tomate (Tobamovirus, ToBRFV) identificouse por primeira vez en tomates en Xordania en 2015, e os brotes recentes producíronse en Italia, México, Turquía, China, Reino Unido, Países Baixos, Grecia, España e Francia, onde o virus é motivo de gran preocupación para os produtores de tomate e pemento.

A importante actividade de horticultura protexida na provincia de Almería contribúe sen dúbida á subministración de produtos de alto valor aos mercados domésticos e de exportación e xera importantes beneficios sociais e económicos.

Cada informe ofrece información sobre as 4 enfermidades fúngicas que afectan aos viñedos: oídio, oídio, botrite e putrefacción.

As medidas fitosanitarias pretenden empregar métodos de control que, ademais de previr os danos causados polos patóxenos vexetais, presenten un menor risco de toxicidade e impacto ambiental negativo.

Información sobre o plan de continxencia de Aragón para Xilella fastidiosa

Importancia dos insectos vectores no patosistema. A bacteria está situada no xilema das plantas? É necesaria a participación de insectos vectores para pasar de plantas enfermas a plantas sas e infectalas? Practicamente todos os insectos con pezas bucais chupadoras que se alimentan no xilema das plantas son vectores potenciais.

A Xylella fastidiosa (Wells et al.) é unha bacteria fitopatóxena de corentena que posúe un amplo abano de plantas hóspedes (máis de 300 especies vexetais), podendo causar graves danos nos cultivos máis importantes das Illas Baleares, como améndoa, vide, oliveira, cítricos ou figueiras, e en numerosas especies de plantas ornamentais, poliéster, laveiras, etc.

Xylella fastidiosa é unha bacteria que provoca un rápido e xeneralizado declive da planta, provocando, nos casos máis graves, o secado de follas e pólas, e finalmente a morte de toda a planta. En moitas especies hóspedes, a presenza da bacteria non produce ningún síntoma, polo que a súa detección é extremadamente difícil. X.

Xylella fastidiosa é unha bacteria que vive no xilema das plantas, impedindo o fluxo normal de auga e nutrientes. Provoca enfermidades en diversos cultivos de gran importancia económica, dependendo da subespecie e grupo xenético da bacteria. Os síntomas máis característicos son o aspecto queimado de follas e brotes. En Alacante (subespecie múltiplex), o cultivo afectado é a améndoa.

Desde a súa detección a mediados de 2006, foi a praga máis importante do tomate debido aos danos ás plantas e aos froitos, ás dificultades de control e ao rápido crecemento da poboación.

Recomendacións para tratamentos contra o picudo vermello da palmeira e outras pragas do barrenador da palma

Paysandisia archon, un lepidóptero da familia Castniidae, é orixinario de América do Sur e as súas larvas aliméntanse de palmeiras. A primeira detección en Europa foi en Francia e Italia en 1998-99. En España detectouse por primeira vez en Cataluña en maio de 2002, e na Comunidade Valenciana en xuño dese mesmo ano.

Este documento recolle as medidas que se deben adoptar contra as especies de tefritidas non europeas (moscas da froita non europeas) co obxectivo de previr a súa aparición, e no caso de que apareza algunha das especies mencionadas neste Plan Nacional de Continxencia, para actuar con rapidez e eficacia, determinar a súa distribución e combatelas co fin de evitar a súa propagación.

É unha praga moi polífaga e migratoria, con notables flutuacións nas súas poboacións. Ten tres xeracións ao ano, alcanzando o seu máximo de poboación en setembro-outubro.

Scirtothrips aurantii é unha praga que afecta a diversos cultivos como a granada, o caqui, os cítricos e as uvas de mesa. Esta praga detectouse por primeira vez en España en 2020, na provincia de Huelva.

O mildeu algodonoso é unha das pragas que máis preocupa ao sector da produción do caqui na Comunidade Valenciana. Aliméntanse da saiva da planta, debilitándoa, e excretan unha gran cantidade de melada sobre a que se desenvolven fungos saprófitos, formando un fieltro negro característico coñecido como "mofo negro". As froitas con manchas de mofo de hollín perden calidade comercial.